zondag 29 juni 2008

AWD Een smal pad

Aalscholverkolonie.
Een zeer smal paadje (tip van onze beroepsfotograaf) die hoog langs het water loopt geeft een mooi uitzicht over de kolonie op de eilandjes.
We hadden dit pad anders nooit uitgelopen , want het leek er meerdere malen op dat het pad niet verder liep.
Maar uiteindelijk kwamen we weer op een breed pad uit.



Damhertje

De juffers (Zygoptera) zijn een suborde van insecten die samen met de suborde echte libellen de orde van de libellen (Odonata) vormen. Wereldwijd zijn er zo'n 2500 soorten juffers.
Juffers zijn van echte libellen zijn te onderscheiden door een aantal kenmerken (zie ook bij de echte libellen). Ze blijven over het algemeen kleiner, dunner en hebben ook tevens kleinere en dunnere vleugels. De ogen zijn relatief klein en staan verder uit elkaar. In rust vouwt een juffer de vleugels achter de rug (met uitzondering van de pantserjuffers), terwijl een echte libel ze spreidt.
Zowel libellen als juffers kennen een onvolledige gedaanteverwisseling, de larve vervelt en wordt pas na de laatste vervelling een juffer met meestal bonte kleuren en vleugels. De larve blijft meestal klein, ongeveer twee centimeter, en heeft vaak drie veer-achtige staartkieuwen, in tegenstelling tot de echte libellen. Ze bewegen zich voort door de staart heen en weer te kronkelen, de larven van echte libellen pompen water naar binnen en persen dit aan de achterzijde weer naar buiten waardoor ze voortgestuwd worden.

De kleine parelmoervlinder is in de duinen een algemene standvlinder en komt er veel voor. Hij geeft de voorkeur aan schrale, droge, warme graslanden en pioniervegetaties.



Doornappel is zeer giftig : Dus zeker in de duinen uitkijken met kinderen!


De doornappel (Datura stramonium) is een plant uit de nachtschadefamilie (Solanaceae). Het is een zeer giftige plant die hallucinogene alkaloïden bevat. De bladeren zijn onregelmatig van vorm met brede tanden. De trechtervormige bloemen zijn lang evenals de kelk die vijfkantig is. De doosvrucht is eivormig en getand.

Door Indianen werd de plant wel gebruikt om hallucinaties op te wekken. Dit is niet ongevaarlijk en bij overdosering kan de afloop fataal zijn.
Zelfs nu wordt de doornappel nog gebruikt door recreatief drugsgebruikers. Dit is bijna altijd een bad trip. Er wordt namelijk vaak overgedoseerd en de grens tussen effect en overdosering is klein.

zaterdag 28 juni 2008

AWD Lezen in de duinen

Zebrarups (St.Jacobsvlinder)
Duinkruiskruid
Jakobskruiskruid is giftig voor de meeste zoogdieren, waaronder ook de mens, doordat het zestien verschillende alkaloïden bevat. De bloemen bevatten twee keer zoveel gif als de bladeren. In de plant bevinden pyrrolizidine alkaloïden zich in de N-oxide vorm en zijn dan niet giftig. Pas als de plant opgegeten wordt, worden deze verbindingen met name in de dunne darm omgezet in giftige, vrije alkaloïden die de lever aantasten.
In het voorjaar kan de vlinder massaal aanwezig zijn in de duinen.
Begin juni verzamelen de vlinders zich bij het St.Jacobskruiskruid.(Hij bloeit dan nog niet).
De eitjes worden op het blad gelegd.
Na 10 dagen komen de rupsen te voorschijn.
De rupsen trekken zich eind augustus terug in de zandgrond,en verpoppen zich daar uiteindelijk in mei weer tot een Jacobsvlinder.
In het AWD kwamen we aan de praat met een beroepsfotograaf hij vertelde het honderd uit over het gebied. o.a. over de oude weg die tussen panneland en oase loopt en de oude beuken die er nog staan. Deze weg werd vroeger gebruikt voor de koets van koningin Emma. (naar Haarlem)
Over de grondwaterstand en de gevolgen voor dit gebied.
Zo komt er tegenwoordig de brandnetel en duinriet voor , zij gaan zeer weelderig groeien en overwoekeren alle andere planten.
Het gevolg is een verarming van het duingebied.
Er blijven zo maar enkele plantensoorten over.
Ook de Amerikaanse vogelkers is een ware plaag in de duinen.

Na de Tweede wereldoorlog was het, om verstuiving van de duinen tegen te gaan, nodig bomen aan te planten die in een droog milieu konden groeien. Hiervoor kwamen "exoten" als de Amerikaanse vogelkers, ofwel de Prunus Serotina en de (gewone) esdoorn Acer Pseudoplatanus in aanmerking. Maar in die tijd waren er in het duingebied nog enorm veel konijnen, die ervoor zorgden dat zaailingen werden opgevreten en dat wildgroei kon worden voorkomen. Konijnenziekten als myxomatose en VHS hebben er echter toe geleid dat van het konijnenbestand uit 1950 nog slechts 1 procent is overgebleven. Het gewijzigd jachtbeleid in de vorm van niet-jagen beheer is een andere factor die van invloed is geworden. Hierdoor is er een andere fauna ontstaan met meer damherten, reeën, vossen en (roof)vogels als haviken, buizerds, kraaien, gaaien en eksters.
Sinds de konijnen zo in aantal zijn verminderd komt de prunus behalve in het bos ook in het duingebied massaal op. Zelfs zodanig dat de begroeiing in het middenduingebied gebiedsdekkend wordt en het gebied verruigt. De afdeling onderhoud moest daarom met name voor de prunus andere beheersmaatregelen zoeken. Aanvankelijk werd er veel met de hand verwijderd. Bomen werden afgezaagd en uitlopers werden weggehaald. Ook werden bestrijdingsmiddelen gebruikt, maar hiervan is inmiddels volledig afgezien. Na een periode met onvoldoende aandacht als gevolg van personele schaarste heeft bestrijding van de prunus in het beheer een eerste prioriteit gekregen en is een nieuwe bestrijdingsvorm met succes uitgeprobeerd. Vanaf 1992 vindt nu op wisselende gebieden begrazing plaats door koeien (45) en schapen (220). Koeien breken de koppen waar ze bij kunnen uit de bomen en schapen vreten het blad van de lage begroeiing en de uitlopers van de stobben. Het is in eerste instantie vooral zaak om de groei van bessen te voorkomen omdat die de zaden bevatten (die door vogels weer verspreid worden), maar het doel is toch vooral het uitsterven van Amerikaanse vogelkers te bevorderen, wat door voortdurende begrazing in combinatie met het zagen van bomen het onvermijdelijke gevolg is. Alle hulp die ertoe bijdraagt de prunusgroei te stoppen is zeer welkom. Aangeboden hulp door vrijwilligers wordt benut om her en der groeiende bomen en struiken in open gebieden uit te steken.
De maatregelen lonen, dat is hier en daar al te zien aan de terugkeer van de vertrouwde konijnenweitjes, maar tegenwoordig dankzij schapen!

Ook wist hij alles over vlinders en (met meerdere vrijwilligers telt hij de vlinders) orchideen in het awd te vertellen.En waar ik foto's moest maken en hoe er te komen.
Hij raadde me aan om het boek van Gert Baeyens en Jaap Duyve, Lezen in het duin. Historie en landschap van de Amsterdamse waterleidingduinen. (Amsterdam 1992) te lezen.

Dit boek is een zeer uitgebreid werk over het duinlandschap met ruim aandacht voor het ontstaan, beheer en gebruik van de duinen. Verder is er ook aandacht voor de bewoners van de duinen. Vooral deel I van het boek is erg bruikbaar, het is goed geïndexeerd, zodat je snel vindt wat je zoekt. Verder bevat het boek veel en goede afbeeldingen.
Wat had ik nog lang met hem willen praten over het gebied! Maar helaas...............
We namen afscheid en hij ging een afgezet gebied in wat niet voor bezoekers toegankelijk is.

woensdag 25 juni 2008

AWD Zandvoort

Beroering bij natuurliefhebbers en –beschermers: de Vereniging Natuurmonumenten zou willen optreden tegen broedende grauwe ganzen in haar gebieden. Ze zou zo een bijdrage leveren aan het voorkomen van landbouwschade. Op initiatief van Vogelbescherming Nederland heeft een gesprek tussen beide verenigingen plaatsgevonden. Hierin bleek dat ze alletwee ontevreden zijn over het eenzijdige, negatieve beeld dat er van grauwe ganzen wordt geschetst.
Voor het eerst de ingang Zandvoort (Zandvoortselaan) genomen.

We wilden de aalscholverkolonie nog een keer bekijken en dichter proberen te benaderen.

Dichterbij als dit was (zover wij weten) niet haalbaar , meters rietkraag belemmeren het zicht en zorgen voor rust van deze kolonie.


Aalscholvers zijn viseters die erom bekend staan dat zij erg goed naar vis kunnen duiken. Dat doen ze zowel in zoet, zout als brak water. Ze kunnen tot langer dan een minuut onder water blijven en ze zwemmen met behulp van de zwemvliezen aan hun poten achter de prooi aan. De staart doet dan dienst als roer. In water van 1 tot 3 meter diep duikt hij naar vis, schaaldieren en amfibieën.Wanneer de vogel een vis pakt neemt hij deze eerst mee naar de oppervlakte. Daar slikt hij hem dan door. Na een succesvolle jacht gaat de aalscholver naar een rustige plekje aan de oever.De aalscholver heeft niet zo'n goede waterafstotende vetlaag als andere watervogels. Daarom zit de aalscholver vaak met gespreide vleugels in de zon om op te drogen. Het verenkleed van de aalscholver is waterdoorlatend, omdat hij anders niet zou kunnen duiken.
Aalscholvers zijn zeer sociale dieren. Ze broeden dicht naast elkaar, in kolonies, op rotsrichels aan zee of in bomen aan meren of kusten, plaatselijk in rietvelden of op grond. Het nest bestaat uit takken. Het legsel van de aalscholver bestaat uit 3 of 4 blauwe, met een krijtlaag bedekte eieren van 50 gram. Ze worden 23 tot 25 dagen bebroed. De jongen zijn naakt en zwart, met een roze kop. Beide ouders zorgen voor het onderhoud van het nest, het broeden en het voeren van de jongen.De jongen vliegen reeds na minder dan twee maanden uit. Het volwassen verenkleed krijgen ze pas als ze twee jaar of nog ouder zijn. Pas dan gaan ze voor het eerst op zoek naar een partner.

De Aalscholver is eeuwenlang achtervolgd door vissers en anderen vanwege de grote hoeveelheid vis die de vogel zou eten. In de zestiger jaren van de vorige eeuw waren er in Nederland nog 1150 broedparen. Er waren nog maar twee kolonies: Wanneperveen en Naardermeer. Pas na de zestiger jaren werd de aalscholver beschermd.


Stuifzwam


In de buurt van Klompenpan zagen we deze vissen.
Behoorlijke joekels (zijn het karpers? geen idee)
Eerst zagen we er één en later waren het er wel zes.










Met uitzicht over Bergen van het Mirakel.

Een geweldig uitzicht.
En de vraag blijft hangen waarom dit gebied Bergen van het Mirakel worden genoemd.



Soorten komen, soorten gaan. Ook in de stad. Honderd jaar geleden kon je de merel alleen in de bossen tegenkomen, inmiddels is hij een door de wol geverfde stadsbewoner. Net als de blauwe reiger. Terwijl de ordinaire huismus een zeldzaamheid dreigt te worden.

woensdag 18 juni 2008

AWD Natuurvriend ?

Bij Pannenland (Vogelenzang) hebben ze dit mooie bord bij de ingang gezet.
Een prachtige plattegrond van het amsterdamse waterleiding duinen.
Een aanwinst zal ik zeggen.
We zagen bij Klompenpan enkele vosjes maar we konden niet dichter naderen want er zat een sloot voor. (voor deze schapen loopt een sloot we stonden hier dus bij een soort T splitsing)
We hebben toen zeker een kwartier zitten kijken naar deze vosjes , het was een genot om naar te kijken ondanks de grootte afstand.
Helaas kwamen ze niet dichterbij.

Ik ben toen doorgelopen en een stukje verderop kon ik het water oversteken over een rooster (plank) ik liep terug in de hoop dat ze er nog waren.

Ze waren er niet meer , maar aan deze kant van het water kwam een vosje mijn kant uitgelopen.
Hij bleef even staan en schoot toen snel de bosjes in.


Blauwe Reiger

Aalscholvers kolonie Renbaanveld

We moesten ons nog haasten om voor het donker de uitgang Pannenland te halen.
We kwamen de boswachter (of iemand van het awd) tegen in een auto.
Hij stapte uit en stond daar foto's te nemen met een joekel van een camera van vossen .
Ik ging er naast staan met mijn cameraatje maar helaas was ik te laat om er een te nemen van deze vossen.
Na zo'n mooie dag gebeurde er iets minder leuks want onderweg naar huis ree ik op de provinciale weg een ekster aan en het was één grote veren regen.

Helaas......het einde van deze ekster.
Mooie natuurvriend ben ik.
Al had ik niet naar het awd gegaan had dit beestje nog geleeft.

dinsdag 3 juni 2008

AWD Vos

Zondag 1juni
Ik had vanmorgen al in het awd gelopen maar omdat anja nog even met mij samen naar het awd wilde ging ik met haar om een uur of 7 nog naar het awd (de Zilk).
Bij de brug over het Oosterkanaal zagen we dit nest met jonge meerkoetjes.

Door het zwarte verenkleed en de witte plaat op het voorhoofd is de meerkoet één van de makkelijkst te herkennen vogels. De witte plaat op het voorhoofd is bij het mannetje groter dan bij het vrouwtje. In het voorjaar is de plaat groter dan in het najaar. De roep van de meerkoet is veelvuldig te horen en klinkt bij het mannetje als pieks en bij het vrouwtje als kouw. De meerkoet is een echte watervogel, die maar weinig vliegt en dan slechts met moeite uit het water omhoog komt.


Het mannetje kwam regelmatig voer brengen , ik denk kikkervisjes want het barste er van.

Kikkervisjes of Donderkopjes
Alle inheemse kikkers en padden leggen de eitjes in bij voorkeur permanente wateren met enkele honderden tegelijk. Er komen dus in één keer vele larven uit de eitjes, maar omdat permanente wateren meer roofdieren bevatten worden vaak maar enkele eitjes uiteindelijk een kikker. Vijanden van kikkervisjes zijn vissen, salamanders en met name waterinsecten zoals de geelgerande watertor. Ook larven van landinsecten die in het water leven zoals de roofzuchtige larven van de libel eten graag kikkervisjes.
DE VOS


Dit is de Vogelenvelderweg en hiervandaan trokken we via een smal paadje het gebied Drift Blauwe Paal in om naar het water (Weitje van de Blauwe Paal) te lopen in de hoop dat we de vos die we verleden keer hier gezien hadden weer tegen te komen.
Toen lukte het me niet om de foto's op de pc te krijgen en was ik mijn foto's opeens kwijt.
We hadden nog geen 10 meter gelopen of er stond op een afstand van nog geen 5 meter een damhert ons aan te kijken.
Ik pakte snel mijn cameraatje maar die weigerde omdat de batterijen op waren.
shit... ik had gelukkig nog wat extra batterijen bij me.
Maar stom ik stopte de lege per ongeluk in mijn zak waar ook de reserve batterijen in zaten.
Snel twee erin gestopt maar hij deed het niet dus weer snel twee andere erin.
Het hert was verdwenen en ik wist nu niet zeker of één van de twee batterijen in mijn cameraatje leeg zou kunnen zijn.
Maar ja...............we zien wel.


Ik hoorde op dat moment in de verte ganzen te keer gaan.
Dit geluid was hetzelfde als vanmorgen toen ganzen met jongen zich bedreigd voelden.
Ik zei tegen anja "het zal mijn niks verbazen als die ganzen zich bedreigd voelen door een koe,hert,of.........vos.
En ja hoor het kwam door de vos.
Ik nam snel enkele foto's van een behoorlijke afstand.
Niet ideaal tegen een lage felle zon.
Boven: De eerste foto met de ganzen en de vos met fel tegenlicht.
De ganzen gingen nog steeds vreselijk te keer.
Had hij een jong te pakken?
Ik hoopte maar dat mijn baterijen het maar bleven doen (gelukkig bleek dit later het geval)
Anja bleef een behoorlijk eindje achter me , ze vind zo'n vos maar niks.
Wat een afstand , ik moest dichterbij zien te komen met mijn eenvoudige camera.
Dat ging eigenlijk vrij eenvoudig.
Had hij me niet gezien of geroken?
Geluk was wel dat de ganzen veel herrie maakte dus horen deed hij me niet.


Toen ik achter de struiken langs de vos naderde zag ik opeens mensen aan de overkant met grote telelenzen.
Die moesten denk ik wel balen dat ik voor hun achter de vos stond.
Jammer voor die fotografen maar ik blijf en ik ga nu niet weg.
Eindelijk weer eens een vos op de foto , dat laat ik me niet ontnemen.
Al zouden de fotografen er niet geweest zijn dan had ik op een gegeven moment wel een keer geprobeert om nog wat dichter te naderen.
Dat durfde ik nu niet aan en heb me voor hun ingehouden.
Gelukkig ging de vos gewoon zijn gangetje en hij/zij bleef zeker wel een kwartiertje staan.
Dat is gewoon een pracht gezicht.









Op een gegeven moment ging de vos er heel rustig vandoor.
Hij moest me nu wel gezien hebben maar dat was niet te merken aan deze vos want hij bleef kalm.

Voordat hij verdween in het struikgewas keek hij nog even achterom.
Keek hij nu naar de fotografen aan de overkant of naar de ganzen in de verte?
Zeker was wel dat hij niet mijn richting uitkeek , terwijl ik nu voor hem duidelijk zichtbaar moest wezen.
Gelukkig kreeg ik de foto's nu wel op de pc en was ik blij dat we die avond nog naar de awd zijn geweest.
Super!!!

maandag 2 juni 2008

AWD De Mooiste Zwam Ooit

Zondag 1 Juni Pakte ik ingang Panneland. Het had die avond ervoor flink geonweerd en alles was zeiknat.
Anja was naar haar werk en de kinderen lagen nog lekker te slapen.
Een ideaal moment om het gebied Middenveld te doorkruisen en alleen te gaan.
Natuurlijk was de vos mijn hoofdoel maar wilde me daar ook niet blind op staren.
En ja hoor sporen zat.

Middenveld

Het had heel hard geregend die nacht en oude sporen waren verdwenen dus deze sporen van de vos en uitwerpselen van de vos die ook vers waren gaven me hoop. Maar nee hoor na lang wachten geen vos gezien...............wel heel veel konijntjes.
Mijn broek was door het hoge gras zeiknat geworden.
Geeft niks ik had het super naar me zin en kwam daar geen mens tegen.
Een superlokatie en zeker ga ik er binnenkort terug naar dit gebied.
En daar denk je "hoeveel vossen zal ik voorbij gelopen zijn zonder dat ik ze gezien heb" ..ik denk best wel veel.
Dat heb ik met vogels ook , je hoort er heeeeeeel veel maar ik zie er maar enkele.

Deze zwam viel ten prooi aan enkele naaktslakken.


DE MOOISTE ZWAM OOIT.
Dit is echt een mooie zwam.....Wat een schoonheid
Dit is zo'n moment van kippevel in een woord geweldig!